Binnen die eroev is het religieuze Joden toegestaan losse voorwerpen te dragen op de rustdag sjabbat – iets wat zonder die grens volgens de Joodse wetten niet mag: het buitenshuis meedragen van bezittingen geldt als een vorm van werken.
Het gebied binnen de grens wordt gezien als één groot Joods huis. En de muren ervan? Die zijn niet van hout of steen, maar van water.
Dat gaat voor een deel terug op het Exodus-verhaal waarin Mozes de zee splitste om de Israëlieten uit Egypte te leiden: “En het water was hun een muur aan hunne rechter- en linkerzijde.”
Bijna 75 kilometer stroomt het grenswater van de drukke Amsterdamse binnenstad via pittoreske buitengebieden tot Zuid-Holland aan toe. Wie van binnenuit de grens verkent, ziet het landschap veranderen. De kade en het water zijn nergens gelijk. Het zijn werelden op zichzelf, door de grens aaneengeregen. Buig je hoofd, en inderdaad: dat water ís een muur.