Rabbijn Shmuel Katz: controle van de grens

Controleert namens de Joodse Gemeente iedere vrijdagochtend de eroev.

“Wat zal het zijn? Even denken, tien jaar lang, vijftig keer per jaar … dit moet ongeveer de vijfhonderdste keer zijn dat ik mijn controleronde rijd”, schat rabbijn Shmuel Katz terwijl hij assertief door het verkeer manoeuvreert.

“Deze eroev heeft weinig onderhoud nodig omdat hij bijna geheel uit water bestaat. Alleen de vaste bruggen vormen een probleem omdat die de muurfunctie van het water opheffen. Wat ik controleer zijn de vaste bruggen waarop wij iets hebben neergezet om de eroev mogelijk te maken. Het is een kilometer of zestig rijden iedere week.

Op die bruggen staan objecten om de bruggen symbolisch af te sluiten: kastjes met een uitrolbaar hekwerk erin. De brug wordt niet daadwerkelijk afgesloten, maar het moet wel kúnnen. En er is één brug met palen aan weerszijden, waarover een touw gespannen is, en die daardoor een symbolische poort vormt. Zodra één van die objecten stuk is, is de hele grens ongeldig.

Dat heb ik nu een paar keer meegemaakt. Zo is er een essentieel paaltje vrij snel omgevallen. Dat stond in zand, inmiddels is het in beton gegoten. Verder zijn er bij werkzaamheden soms per ongeluk hekwerken voor onze kastjes geplaatst, waardoor die niet open konden.

Eén of twee keer per jaar is er toch een probleem met het water: dan bevriest het. Een vliesje ijs is geen probleem, maar zodra er mensen op kunnen lopen of schaatsen is het foute boel. We houden dan ook de ijskaarten van Rijkswaterstaat goed in de gaten, waarop je kunt zien welke waterwegen bevroren zijn. Als de eroev dan ongeldig blijkt te zijn, sturen we gelijk een e-mail uit, we laten het weten via de sociale media, en we zetten de eroev-button op de site van de Joodse Gemeente op rood.

En wie de eroev controleert als ik niet kan? Eventueel een vervanger, en als die niet kan?” Katz lacht en wijst naar boven.